شعرِشاعر

 

اشعار ایام بعد از شهادت حضرت زهرا(س) – حسن لطفی

 

مانده‌ام با کودکانِ از غذا اُفتاده‌ام

باز بالایِ سَرَت با بچه‌ها اُفتاده‌ام

 

بسترت را جمع کردم بسترم را پَهن کُن

دردِ پهلو می‌کشم  من هم زِ پا اُفتاده‌ام

 

گرچه پُختی خانمم نانی برایِ چند روز

من سه‌ماهی می‌شود از اشتها اُفتاده‌ام

 

موی خاک و روی خاکی و محاسن غرقِ خاک

آه میبینی مرا که در کجا اُفتاده‌ام

 

حسن لطفی

 

********************

 

اشعار ایام بعد از شهادت حضرت زهرا(س) – علی اکبر لطیفیان

 

فاطمه بعد از پیمبر دائمأ سردرد داشت

دستمالی بر سرش می بست دیگر ؛ درد داشت

 

غصه اسلام را می خورد جای نان شب

انحراف دین برایش خیلی آخر درد داشت

 

 شهر پیغمبر! چرا دخت پیمبر را زدند؟

شهر پیغمبر! چرا دخت پیمبر درد داشت؟

 

خاک عالم بر دهانم در به پهلویش گرفت

خاک عالم بر دهانم ضربهء در درد داشت

 

بوسه بر دست علی زد تا دلش آرام شد

دیدن آن دست بسته صد برابر درد داشت

 

صبح تا شب زخم برمیداشت ، شب تا صبح درد

آه ، سر تا پای زخم و پای تا سر درد داشت

 

یک نفر از بچه ها هم سمت آغوشش نرفت

بچه ها هر وقت می دیدند ... مادر درد داشت

 

علی اکبر لطیفیان

 

********************

 

اشعار ایام بعد از شهادت حضرت زهرا(س) – علیرضا خاکساری

 

همسری سر به راه را کشتند

بانویی بی پناه را کشتند

 

کینه جویان تیره دل آخر

روشنی پگاه را کشتند

 

"جبت" و "طاغوت" عصمت اللهِ

بری از اشتباه را کشتند

 

دست شان که به مسندش نرسید

صاحب جایگاه را کشتند

 

در نبود مدافعان حرم

والی بارگاه را کشتند

 

غیرِ خوبی از او ندید کسی

خانمی خیرخواه را کشتند

 

کوچه های مدینه آرام است

بانی اشک و آه را کشتند

 

یک تنه لشگر علی شده بود

یک به یک آن سپاه را کشتند

 

همه پشت و پناه مولا بود

حضرت تکیه گاه را کشتند

 

جلوی شوهرش چهل نامرد

مادری پا به ماه را کشتند 

 

علیرضا خاکساری

 

********************

 

اشعار ایام بعد از شهادت حضرت زهرا(س) – رضا قاسمی

 

بسترت جمع شد اما اثرت هست هنوز

بالشی خیس ، ز چشمان ترت هست هنوز

 

رنگ این پارچه ی بستر تو گلگون ماند

اثری از بدن مختصرت هست هنوز

 

ای پرستوی مهاجر سفرت کشت مرا

کوچ کردی و در این لانه پرت هست هنوز

 

رسمش این بود که تنها بروی بی حیدر ؟

شوق رفتن به دل همسفرت هست هنوز

 

راستی حال تو خوب است ، خوشی بانویم ؟!

اثر زخمِ همان میخ درت هست هنور ؟

 

خوب شد پهلوی تو ، درد نداری دیگر ؟

با تو آن دردِ شدید کمرت هست هنوز ؟

 

ناله های حسنت از همه جانسوزتر است

نیمه های دل شب نوحه گرت هست هنوز

 

زینبت زنده کند یاد تو را در خانه

اصلا انگار ، که چادر به سرت هست هنوز

 

جای من هم به روی محسن مان بوسه بزن

پشت این در ، اثری از پسرت هست هنوز

 

رضا قاسمی

 

********************

 

اشعار ایام بعد از شهادت حضرت زهرا(س) – محمد بیابانی

 

ای آسمان ببار فقط بی امان ببار

بر باغبان باغ گرفته خزان ببار

 

اصلا بیا و بر سر حیدر خراب شو

یا نه، به قبر خاکی این بی نشان ببار

 

در بین شعله ها که به یاری نیامدی

حالا به آتش دل غربت فشان ببار

 

درمان نمی شود تن زخمش به راحتی

آرام تر به پیکر این ارغوان ببار

 

وقتی دم مزار تو از پا نشسته ام

یعنی نشسته است درختان شان به بار

 

در این سه ماه من به شکستت گریستم

حالا تو بر شکستن این قد کمان ببار

 

بر اشک های بی کسی ام باز گریه کن

با ناله یتیمی طفلانمان ببار

 

بر بستری گُلین، رد خون، گوشواره، در

بر خاطرات مانده در آن آشیان ببار

 

از ظلم مردمان دیاری که داشتم

از دست رفت دار و نداری که داشتم

 

نه سال با تو بودم و یک عمر با نبی

یادش به خیر ایل و تباری که داشتم

 

نه سال با تو آب در این دل تکان نخورد

رفتی و رفت با تو قراری که داشتم

 

قدت شکست جای امامت مرا ببخش

افتاد روی دوش تو باری که داشتم

 

پامال گرگ های خزانی شهر شد

در پشت درب خانه بهاری که داشتم

 

دیدم تو را زدند ولی آن میان مرا

شرمندۀ تو کرد حصاری که داشتم

 

من فکر می کنم که همان بازوی کبود

از من گرفت فاطمه! یاری که داشتم

 

امروز تازه در پی تشیع آمدند

آتش زدند بر دل زاری که داشتم

 

یک روز پا به کرب و بلا باز می کند

از هیزم مدینه شراری که داشتم

 

محمد بیابانی

 

********************

 

اشعار ایام بعد از شهادت حضرت زهرا(س) – محمد کیخسروی

 

رفتی و روز و شبم یکسره غمبار شده

نیستی خانه به روی سرم آوار شده

سهم دستان منم مثل تو دیوار شده

پسرت فاطمه تب کرده و بیمار شده

 

نفسم!همنفست بی کس و بی یار شده

 

 موقع غسل تنت بود ،سرم درد گرفت

تا نگاهم به پرت خورد پرم درد گرفت

بیشتر دیدمت و بیشترم درد گرفت

زیر تابوت تو زهرا کمرم درد گرفت

 

دم در خیره به من تیزی مسمار شده

 

آب غسلت همه از چشم تر حیدر بود

ورم بازویت از صورت تو بدترد

تازه بو بردم اگر پوشیه ات بر سر بود...

..روی پیشانی تو جای کلون در بود

 

شصتم از وضع وخیم تو خبردار شده

 

با چنین وقت کمم کار تنت را چه کنم؟

خون جار شده روی کفنت را چه کنم؟

رد سیلی کنار دهنت را چه کنم؟

نیمه شب گریه ی سخت حسنت را چه کنم؟

 

رفته ای و اسدالله گرفتار شده

 

به خدا زندگیم را به نظر چرخاندند

ریشه ام را که تو بودی به تبر چرخاندند

خبر مرگ تو را اهل خبر چرخاندند

تا که دیدند علی را همه سر چرخاندند

 

بی محلی به علی سنت بازار شده

 

نیستی دخترمان زار و پریشان شده است

تو چه گفتی که فقط گرم حسین جان شده است

حرف از پیرهنی آمد و گریان شده است

صحبت از بوسه ی بر حنجر عریان شده است

 

کربلا وعده ی دیدار منو یار شده

 

موقع گریه برای بدن بی سر شد

بدنی پاک لگد کوب شد و پرپر شد

قطعه قطعه پسری محضر یک مادر شد

نوبت نیزه زن ناشی خیره سر شد

 

نیزه ای در وسط حنجره اش کار شده

 

محمد کیخسروی

برگرفته از کانال حدیث اشک

 

********************

 

اشعار ایام بعد از شهادت حضرت زهرا(س) – حسن لطفی

 

امشب مدینه خوابِ راحت کرد مادر

اما تو را خیلی اذیت کرد مادر

 

همسایه هایت را دعا کردی و این شهر

هرشب فقط پشتِ تو غیبت کرد مادر

 

چشم و سر و پهلویَم امشب درد دارند

دردِ تو بر ما هم سرایت کرد مادر

 

بابا تو را می شست دیدم رفت از حال

وقتی به بازویِ تو دقت کرد مادر

 

این زخمِ سینه عاقبت کارِ خودش کرد

ما را اسیرِ این مصیبت کرد مادر

 

هم اشک هم بابا عرق می ریخت اما

حالِ مرا خیلی رعایت کرد مادر

 

از چادری که سهمِ من شد از تو،پیداست

آتش فقط از تو عیادت کرد مادر

 

با آنهمه زخمی که خوردی ، قاتلِ تو

از ماندنت در کوچه حیرت کرد مادر

 

آنروز دیدم هفت جایت را شکستند

دیدم مغیره هِی جسارت کرد مادر

 

دست از قلافِ خویش قُنفذ بر نمی داشت

هِی زد ، تو را غرقِ جراحت کرد مادر

 

از بس برایم روضه خواندی از حسینم

چشمم به این خون گریه عادت کرد مادر

 

می آید آنروزی که می گویم : کجایی

پیراهنش را شمر غارت کرد مادر

 

بر نیزه بود و ناگهان دیدم که سنگی 

پیشانیِ او را دو قسمت کرد مادر

 

بازارِ شام و حال و روزِ ما به بازار

عباس را غرقِ خجالت کرد مادر

 

عمداً سنان با چند نامردِ یهودی

ما را معطل چند ساعت کرد مادر

 

حسن لطفی

 

********************

 

اشعار ایام بعد از شهادت حضرت زهرا(س) – حسن لطفی

 

دارم عذاب می کشم و آب می‌کشم

با چاه آه از دلِ بی‌تاب می‌کشم

 

اُفتاده عکسِ ماه در این چاه و عکسِ من

دارم خجالت از رُخِ مهتاب می‌کشم

 

کِی در کنارِ خاکِ تو من خاک می‌شوم

کِی رَختِ خویش از دلِ سیلاب می‌کشم

 

سلمانِ پیر زیرِ بغلهایِ من گرفت

خود را به رویِ شانه‌یِ اصحاب می‌کشم

 

عکس تو مانده است به دیوارِ خانه‌ام

دستی که بسته شد رویِ این قاب می‌کشم

 

من هرچه می‌کشم همه از دستِ قنفذ است

داد از مغیره از غم خوناب می‌کشم

 

من هرچه از تو مانده در این بقچه‌ی غریب

دارم به چشم خسته‌ی بی خواب می‌کشم

 

دارم لباسِ سوخته را جمع می‌کنم

این میخ این در  همه را آب می‌کشم

 

حسن لطفی

 

********************

 

اشعار ایام بعد از شهادت حضرت زهرا(س) – علی شکاری

 

بهاره باز داره بارون می باره

چشام خیلی هوای گریه داره

بارون وقتی میاد غصه میاره

واسه اینه که دردم بی شماره

**

همش چند روزه از این خونه رفتی

می بینی جای خالیت پر نمی شه

فقط درد من و می فهمه اونکه

دلش تنگه ولی مادر نداره

**

تو تقویم نگاه خیس بابا

خودم خوندم که میلادت رسیده

درست امسال نوزده ساله میشی

چقد خوب بود اگه بودی دوباره

**

قراره وقتی که خورشید خوابید

بیایم ازخونه بیرون با بابامون

شبونه روز مادر رو بگیریم

برای مادری که بی مزاره

**

قراره خواهرم قرآن بخونه

داداشم گل بریزه روی قبرت

بابا هم قول داده هر چی آورد

بیاره با خودش جز گوشواره

**

بهشتم زیر پات روزت مبارک

حسینت اومده دورت بگرده

میشه زیر گلومو باز ببوسی؟

آخه مادر گلوی من قراره ...

 

علی شکاری